Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Χαλκιδική: καταστροφή πολλών καρατίων

 αναδημοσίευση απο aformi

Της Μαρίας Λούκα
Η μυθολογία λέει ότι όταν ο θεός Διόνυσος , ευχαριστημένος από τη φιλοξενία και το κρασί που του πρόσφερε ο βασιλιάς της Φρυγίας Μίδας, θέλησε να του ανταποδώσει το καλό, ο Μίδας του ζήτησε να μετατρέπεται σε χρυσάφι οτιδήποτε άγγιζε. Αρχικά ο βασιλιάς απέκτησε μεγάλη δύναμη, σύντομα όμως το μετάνιωσε καθώς ακόμα και η τροφή που άγγιζε γινόταν χρυσάφι, γι’ αυτό του ζήτησε να τον απαλλάξει από μια δυνατότητα που έμοιαζε πιο πολύ με  κατάρα. Πολλούς αιώνες μετά το 700πΧ , οι σύγχρονοι του «βασιλιάδες», είναι έτοιμοι να ζητήσουν την ίδια ακριβώς χάρη. Ο,τι πιάνουν  – βουνά, δάση , ποτάμια και λοιπά «αναλώσιμα» είδη για τους εμπνευστές του fast truck – να μετατρέπεται σε χρυσό. Δεν έχει τόση σημασία η αντιστροφή της λαϊκής ρήσης πως «ότι είναι χρυσός, δε λάμπει» αλλά η τιμή του στα διεθνή χρηματιστήρια που σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο.

Μόνο που αυτή τη φορά δεν πρόκειται για μύθο αλλά για την πραγματική ιστορία μιας περιοχής όπου τα βουνά είναι τρυπημένα, τις λίμνες τις αποκαλούν  «χαβούζες», οι θάλασσες βάφονται κόκκινες ανά διαστήματα, οι κάτοικοι πίνουν εμφιαλωμένα νερά, τα χωριά είναι γεμάτα χήρες και στα καφενεία ακούς ανθρώπους που θέλουν να γελάσουν και παράγουν βρόγχους. Είναι οι παλιοί μεταλλεργάτες που όσα χρόνια κι αν περάσουν απ’ τη συνταξιοδότηση τους κουβαλούν τη σκόνη των στοών στους πνεύμονες τους. Οι επενδύσεις στη Χαλκιδική είναι «χρυσές» για οποιονδήποτε άλλο εκτός απ’ τους κατοίκους τους. Αυτοί το μοναδικό που γνώρισαν απ’ τα πολύτιμα μέταλλα που έχει η περιοχή τους , είναι το κυάνιο που χρησιμοποιείται για την επεξεργασία τους. Στη Χαλκιδική αυτό που διαπιστώνουν οι περισσότεροι εύκολα είναι μια περιοχή προικισμένη με αρχέγονα δάση, πλούσια βλάστηση και απέραντες ακτογραμμές. Για ορισμένους όμως το ενδιαφέρον δεν εντοπίζεται σ΄ αυτά που βρίσκονται στη γη, αλλά σε όσα κρύβονται κάτω απ’ αυτήν, στα ορυκτά κοιτάσματα.

«Τ’ ασημικά» στις πολυεθνικές και το ασήμι στις off shore
Στα μεταλλεία Κασσάνδρας έχουν δραστηριοποιηθεί αρκετές εταιρείες. Το 2003, τη σκυτάλη από την καναδική TVX που έφυγε αφήνοντας παντού ανεξέλεγκτες αποθέσεις τοξικών και 472 εργαζόμενους στον αέρα, πήρε η πολυεθνική εταιρεία Ελληνικός Χρυσός. Απέκτησε δικαιώματα εκμετάλλευσης σε μια περιοχή 317.000 στρεμμάτων στη Βόρεια Χαλκιδική με σύμβαση που υπέγραψε με το ελληνικό δημόσιο το Δεκέμβριο του 2003 και κυρώθηκε από τη Βουλή τον Ιανουάριο του 2004. Η σύμβαση έγινε χωρίς δημόσιο διαγωνισμό, όπως προβλέπεται σ’ αυτές στις περιπτώσεις, με απαλλαγή της εταιρείας από οποιαδήποτε ευθύνη αποκατάστασης περιβαλλοντικών ζημιών που είχαν συντελεστεί πριν την κύρωση της σύμβασης,  από την υποχρέωση καταβολής του φόρου μεταβίβασης ή οποιουδήποτε άλλου φόρου, με μειωμένες δαπάνες για αμοιβές δικηγόρων και συμβολαιογράφων καταβάλλοντας τίμημα 11 εκατ ευρώ. Έξι μήνες μετά η αγοραία αξία των μεταλλείων υπολογίστηκε από διεθνή εταιρεία παροχής συμβούλων σε 408 εκατ ευρώ δηλαδή 37 φορές παραπάνω από την τιμή πώλησης των  μεταλλείων. Τέτοια πτώση στις τιμές των ακινήτων , ούτε επί Μνημονίου στη δίνη της ύφεσης. Αμέσως μετά η εταιρεία επιδοτήθηκε με 15 εκατ ευρώ από την ελληνική κυβέρνηση. 


η συνέχεια ΕΔΩ

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

Εισήγηση από Πρωτοβουλία Αντίστασης στη Σύσκεψη εργαζομένων στις 18/3



Συναγωνίστριες και συναγωνιστές, φίλες και φίλοι

Σας καλωσορίζω στη σύσκεψη της Πρωτοβουλίας Αντίστασης και σας ευχαριστώ που ανταποκριθήκατε στο κάλεσμά της.

Οι λόγοι που μας ώθησαν να καλέσουμε σ’ αυτήν εδώ τη σύσκεψη είναι οι εξής δύο: 1. Η χωρίς προηγούμενο, πρωτοφανής και βάναυση επίθεση που δεχόμαστε εμείς, ο λαός, συνολικά και σε κάθε πλευρά της ανθρώπινης υπόστασής μας από το ιμπεριαλιστικό – καπιταλιστικό σύστημα και τους εντολοδόχους του και 2. Η αδυναμία  και η ανεπάρκεια των μέσων που διαθέτουμε ως λαός για να απαντήσουμε με τους δικούς μας όρους στην ολομέτωπη αυτή επίθεση.

Άρα, και εφόσον αναγνωρίζουμε όλοι ως αληθείς τους δύο παραπάνω λόγους , προκύπτει αβίαστα ο στόχος που πρέπει να θέσουμε: να κάνουμε την αδυναμία μας δύναμη και τα μέσα μας επαρκή προκειμένου να σταματήσουμε την επίθεση εναντίον μας. Τόσο απλά… Χαίρω πολύ λέω εγώ και φαντάζομαι το λέτε και σεις! Και πώς γίνεται αυτό;  Η πρώτη απάντηση που μου έρχεται είναι ΔΥΣΚΟΛΑ…  Εξ ου και «το απλό είναι το πιο δύσκολο»! Κρατώντας λοιπόν τη δυσκολία και έχοντάς την ως δεδομένη ερχόμαστε να βάλουμε εδώ τους πρώτους απλούς όρους και προϋποθέσεις για να κατακτήσουμε το στόχο μας: 1) να έχουμε υπόψη ότι είμαστε όλοι θύματα του ίδιου εχθρού. ΟΛΟΙ. Να απαλλαγούμε από λογικές κατηγοριοποίησης και αποκλεισμού μέσα στους κόλπους του λαού που το μόνο που κάνουν είναι να στερούν συμμάχους στον κοινό αγώνα  και να αποδυναμώνουν εξ αρχής ένα κίνημα που ακόμα δεν στήθηκε στα πόδια του. Άρα να οικοδομήσουμε την ενότητα και την κοινή δράση όλων των εργαζόμενων πάνω στο έδαφος του κοινού συμφέροντος που είναι το σταμάτημα της ολομέτωπης επίθεσης.
2)  να κατανοήσουμε πλήρως ότι η βουβή οργή ή το ξέσπασμα θυμού δεν είναι καλοί σύμβουλοι στην προετοιμασία μας να αντιμετωπίσουμε τον χειρότερο εφιάλτη μας γιατί είναι αντιμετώπιση ατομική και άρα ακίνδυνη αλλά και αδιέξοδη. Να συνειδητοποιήσουμε ότι μας λείπει οργάνωση δηλαδή συλλογικότητα και άρα να φτιάξουμε εκείνες τις διαδικασίες που θα οδηγήσουν στην αυτό-οργάνωσή μας.
3) να κατανοήσουμε πλήρως ότι ο δρόμος που θα βαδίσουμε είναι ο πιο χάλια δρόμος που υπάρχει (γιατί στους καλούς τους δρόμους έβαλαν διόδια) και ο πιο μακρινός και κουραστικός προκειμένου να φτάσεις στο τέρμα του. Έχει κοτρώνες, έχει λακκούβες, έχει στροφές και πισωγυρίσματα, έχει ανηφόρες, έχει βροχές και παγωνιές αλλά θα έχει και λιακάδες. Άλλοτε μικρές αλλά και μεγαλύτερες. Και έχει ένα όνομα αυτός ο δρόμος: ο μονόδρομος του επίμονου και ανυποχώρητου αγώνα.
4) να εμπιστευτούμε τους εαυτούς μας και τους διπλανούς μας. Να αναδείξουμε την αγωνίστρια και τον αγωνιστή που κρύβουμε μέσα μας και να αντλήσουμε αυτοπεποίθηση από το δίκιο μας που μας πνίγει. Να βάλουμε στην μπάντα τους επαγγελματίες «σωτήρες» που μας ζητούν ακόμα όπως κάνανε μια ζωή στο παρελθόν να τους αναθέσουμε τη λύση των προβλημάτων μας και μας κάψανε. Τέρμα πια στην ανάθεση της μοίρας μας στους ξεπουλημένους και συμβιβασμένους εργατοπατέρες. Τώρα  παίρνουμε εμείς τη μοίρα στα χέρια μας.
5)να  μην ξαναπέσουμε στο λάκκο με τα βρομόνερα του αστισμού που πλασάρει ελεεινά ψέματα περί ανάκαμψης, ανάπτυξης, αύξησης της ανταγωνιστικότητας για να αποπροσανατολίσει και να εξαπατήσει τον εχθρό λαό, ενώ στην πραγματικότητα  η όποια αλλαγή έρθει για το λαό θα είναι σε χειρότερη ακόμα κατεύθυνση. Επενδύει το ξένο κεφάλαιο και οι ντόπιοι κολαούζοι του στην εξαθλίωση του λαού και στη δυνατότητά τους να λεηλατούν τη χώρα μέσα από fast track, ειδικές επιχειρησιακές ζώνες (τις κακόφημες ΕΟΖ) και τους εφαρμοστικούς νόμους των βάρβαρων μνημονίων. Έτσι λειτουργεί το σύστημά τους, ο καπιταλισμός νοιάζεται μόνο για την κερδοφορία του. Κι αν ακόμη τα αδιέξοδα της κρίσης και του ανταγωνισμού τους τους μπλοκάρουν, ούτε που διανοούνται να λειτουργήσουν φρόνιμα και ορθολογικά. Στην αμέσως επόμενη περίοδο το σύστημα θα παίξει το χαρτί των εκλογών μέσα σ΄ ένα κλίμα ψεύτικης ευφορίας και προσδοκιών που καμιά σχέση δεν έχουν με τα λαϊκά συμφέροντα, μόνο και μόνο για να χειραγωγήσει και να καθυποτάξει τους εργαζόμενους και να τους κάνει να υπογράψουν την καταδίκη τους.

Τα παραπάνω τα θέσαμε ως όρους και προϋποθέσεις προκειμένου να προσηλωθούμε στο στόχο μας: να δυναμώσουμε την πάλη μας και να αποκτήσουμε επαρκή μέσα για να αγωνιστούμε. Ξέρουμε ότι η διάθεση να αντισταθούμε υπάρχει και εκδηλώνεται με κάθε ευκαιρία. Με τις πλατείες όλο το προηγούμενο καλοκαίρι, με τις διαμαρτυρίες στις παρελάσεις, με τις συγκεντρώσεις των εκατοντάδων χιλιάδων που ξεπερνούν το εκατομμύριο πανελλαδικά, με τις σώμα με σώμα συγκρούσεις με τον κρατικό κατασταλτικό μηχανισμό ανθρώπων απλών και καθημερινών όπως εμείς εδώ. Με τις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις και τη συμμετοχή στις απεργίες που πανικόβαλαν το πολιτικό κατεστημένο και έτριξαν τα ποδάρια του. Με τις εκδηλώσεις συμπαράστασης και αλληλεγγύης σε κάθε μικρή ή μεγάλη εστία αντίστασης στον εργατικό κόσμο.
Ξέρουμε επίσης ότι είμαστε ανοργάνωτοι και διασπασμένοι και αυτό με ευθύνες όσων ρήμαξαν όλα τα προηγούμενα χρόνια τις συνδικαλιστικές μορφές οργάνωσης της εργατικής τάξης.
Στην Ξάνθη, όπως σε όλη την Ελλάδα, τα παραδείγματα περισσεύουν. Δέστε τι έγινε στα εργοστάσια της περιοχής μας. Όλοι οι εργαζόμενοι σ΄ αυτά βρέθηκαν τελείως απροετοίμαστοι και ανέτοιμοι να αντιμετωπίσουν τους πάνοπλους όσον αφορά το νομικό πλαίσιο εργοδότες τους που είτε με συνοπτικές διαδικασίες απολύουν προσωπικό και μειώνουν τα μεροκάματα κατά το δοκούν, όπως έγινε με τον Τυρά και τους εργαζόμενους στη Ροδόπη, είτε σταματάνε την παραγωγή και κρατούν μήνες τώρα απλήρωτους και ουσιαστικά όμηρους τους εργάτες όπως έγινε με τον Ζερίτη στη Diana, είτε παίζουν τους εργαζόμενους ping pong μεταξύ ΑΤΕ και ΣΕΚΕ που δεν τα βρίσκουν στα νούμερα αλλά στο δια ταύτα συμφωνούν στο ξεπούλημα της ΣΕΚΑΠ. Δείτε τι συμβαίνει στα κολαστήρια τύπου E Value και ό,τι αποτελεί τη μικρομεσαία επιχείρηση και τους εργαζόμενους που απασχολούνται εκεί. Ελαστικές σχέσεις εργασίας, απλήρωτοι οι περισσότεροι για μήνες, τρομοκράτηση των εργαζόμενων σε καθημερινή βάση με απολύσεις. Ακόμα και στο Καζίνο της Ξάνθης, που ομολογουμένως έχει το πιο δραστήριο και συγκροτημένο σωματείο με μάχες και ακόμη πιο σημαντικό, νίκες στο ενεργητικό του η εργοδοσία επανέρχεται με νέους εκβιασμούς και νέες απαιτήσεις για βάθεμα της εκμετάλλευσης των εργαζομένων στο καζίνο.
Οι οργανισμοί εργατικής εστίας και εργατικής κατοικίας, φορείς που εξαρχής και ουδέποτε επιβάρυναν τον κρατικό προϋπολογισμό έστω με ένα ευρώ, από τη μια μέρα στην άλλη καταργούνται. Το μήνυμα έχει πολλούς αποδέκτες και κυρίως το προνοιακό κομμάτι το οποίο έλαβε τέλος. Όσο για τους εργαζόμενους στους οργανισμούς βρίσκονται μετέωροι χωρίς να ξέρουν τι τους ξημερώνει…
Τα ιδιωτικά συνεργεία που οι εργολάβοι τους συνάπτουν συμβάσεις με δημόσιους οργανισμούς, είτε αφορούν την καθαριότητα, τα πλυντήρια και τη διανομή φαγητού, είτε security, βρίσκονται έρμαια των προθέσεων του εκάστοτε εργολάβου που συνήθως είναι κακές, αλλά και αντιμέτωποι με την σκληρότητα, τον κυνισμό και την τρομοκρατία των διοικούντων τους δημόσιους αυτούς οργανισμούς όπως γίνεται στο νοσοκομείο μας. Τους αφήνουν απλήρωτους, τους βάζουν να δουλέψουν επιπλέον ώρες από αυτές που υπέγραψαν και εννοείται πληρώνονται, ακόμη τους υποχρεώνουν να υπογράψουν ταυτόχρονα με την πρόσληψή τους και το έντυπο της οικειοθελούς απόλυσης το οποίο τους παραδίδεται όποτε κρίνουν τα αφεντικά, χωρίς προειδοποίηση και φυσικά χωρίς αποζημίωση…
Και μιας και πιάσαμε το δημόσιο, γνωστές οι μειώσεις μισθών, οι καταργήσεις επιδομάτων, οι κρατήσεις αναδρομικών και ποικίλων χαρατσιών. Τι ήταν να περάσει στην αντεργατική λαίλαπα των τελευταίων χρόνων και δεν πέρασε στο 100%; Με τέτοια στατιστικά κι αν συνεχίσουμε να αναθέτουμε στα καλόπαιδα της επίσημης συνδικαλιστικής ηγεσίας την πάλη για να μην περάσουν κι άλλα μέτρα, θα βρεθούμε σίγουρα και απολυμένοι και χωρίς συντάξεις… Πού, στο δημόσιο με το συγκροτημένο συνδικαλιστικό κίνημα, με τα πρωτοκλασάτα στελέχη των ομοσπονδιών, συνομοσπονδιών και τράβα κορδόνι! Μηδενική και αρνητική μισθοδοσία έφερε η μεγάλη συνδικαλιστική κατάκτηση της ΑΔΕΔΥ, το ενιαίο μισθολόγιο. Και έπεται η τραγική συνέχεια των απολύσεων.

Στο σημαντικότερο ίσως κομμάτι όλων, στο ζήτημα της Υγείας, βιώνουμε το ρήμαγμα όλου του δίκτυου νοσοκομειακής και υγειονομικής περίθαλψης, τον εκμηδενισμό της κοινωνικής ασφάλισης, την κατάργηση του δικαιώματος του λαού στη θεραπεία και την ίαση. Είμαστε κοινωνοί των πιο μαύρων σελίδων στην μετεμφυλιακή ιστορία του τόπου μας. Άνθρωποι άνεργοι για μήνες ή και χρόνια, με οικογένεια και παιδιά να μην έχουν πρόσβαση ούτε στο νοσοκομείο, ούτε στο γιατρό, ούτε στο φάρμακο. Γιατί; Γιατί δεν έχουν να πληρώσουν. Γιατί; Διότι η απόφαση της τρόικα και η επικύρωσή της από τον φίλτατο Λοβέρδο και όλη τη λυκοσυμμαχία, ζητάει 40% μείωση των δαπανών για την υγεία. Εδώ σου λέει ο φίλτατος γράφουμε ιστορία. Τέτοιες γενναίες και σημαντικές αποφάσεις έχουν και παράπλευρες απώλειες. Μόνο που δεν προέρχονται από το δικό του σπίτι… 

Στο δε μέτωπο της Παιδείας, σοκ προκάλεσαν οι καταγγελίες εκπαιδευτικών για λιποθυμίες μικρών παιδιών από πείνα στο σχολείο. Από αυτό να κρίνει κανείς βλέπει πού το πάνε: σε σχολεία και σχολές για λίγους και εκλεκτούς, για χορτάτους. Και για τα παιδιά του εργάτη, του άνεργου, του βιοπαλαιστή ταξικοί φραγμοί από το δημοτικό ακόμη, ώστε να εξαναγκάζονται σε βίαιη διακοπή των σπουδών τους. Αυτό είναι το όραμα της γλυκιάς και καλοσυνάτης Αννούλας για το νέο σχολείο…
  
 Συνεπώς, και για να μην πλατιάζουμε σε θέματα που είναι λίγο-πολύ γνωστά σε όλους, έχουμε και λέμε: σ΄ αυτήν εδώ τη σύσκεψη να ανιχνεύσουμε  τις διαθέσεις και τις δυνατότητές μας. Βάζουμε μπρος και απομακρύνουμε τους υπεύθυνους για το μαρασμό του εργατικού κινήματος. Αυτοοργανωνόμαστε.  Φτιάχνουμε επιτροπές εργαζόμενων σε κάθε χώρο δουλειάς ή επιτροπές ανέργων και ελαστικά απασχολούμενων.
Οι χώροι δουλειάς που έχουν ενεργά σωματεία κινούν άμεσα διαδικασίες γενικών συνελεύσεων με προηγούμενη ενημέρωση, συζήτηση με τους συναδέλφους τους ώστε να τους εμπνεύσουν και να τους πείσουν για το απόλυτο του πράγματος και το μονόδρομο της αντίστασης. Ταυτόχρονα στις συνελεύσεις προωθούν τη δημιουργία απεργιακών ταμείων, απαραίτητων για το ξετύλιγμα του αγώνα διαρκείας που πρέπει να ξεσπάσει.
 Φροντίζουμε να συνδεόμαστε με όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της εργατικής τάξης και να διευρύνουμε τις συμμαχίες μας. Διεκδικούμε ανατροπή των μέτρων που πέρασαν και αντιστεκόμαστε στα μέτρα που έρχονται.  Οικοδομούμε ισχυρούς δεσμούς αλληλεγγύης και στήριξης και απευθυνόμαστε στην κοινωνία να ακολουθήσει. Δημιουργούμε όρους ή όπου υπάρχουν ενισχύουμε πρωτοβουλίες σε επίπεδο γειτονιάς ή πόλης που στοχεύουν στην ανατροπή των συνεπειών της κρίσης στη ζωή μας.
Πιο συγκεκριμένα διεκδικούμε αυξήσεις στους μισθούς, καταγγέλλουμε την πολιτική των απολύσεων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, διεκδικούμε την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων, διεκδικούμε επίδομα ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις για όλους, καταβολή των δεδουλευμένων σε όλους όσους τα αφεντικά έχουν απλήρωτους, δεν χαρίζουμε δεκάρα σε κανένα.

 Δημιουργούμε έναν συντονισμό όλων των χώρων και έχουμε ανοικτούς διαύλους επικοινωνίας, αλληλοστήριξης και ανταλλαγής εμπειριών και προτάσεων μεταξύ μας .

Σε επίπεδο πόλης καλούμε σε διαδηλώσεις και αποφασίζουμε δράσεις για τα ζητήματα που καίνε όλους, όπως είναι η υγεία (διεκδικούμε υγειονομική περίθαλψη πλήρη ισότιμη και δωρεάν για όλους), η παιδεία (διεκδικούμε ελεύθερη πρόσβαση για τη νεολαία σε δημόσια και δωρεάν σχολεία και πανεπιστήμια), η πρόνοια ( να καταγγείλουμε μαζικά και να εμποδίσουμε το κλείσιμο της εργατικής εστίας και την κατάργηση της εργατικής κατοικίας) η πάλη ενάντια στα χαράτσια, ζητήματα όπως τα λουκέτα στις εκατοντάδες επιχειρήσεις  και η ανεργία που μαστίζει. Οι συχνές παρεμβάσεις με σωστό ταξικό προσανατολισμό ( πάντα έχοντας δηλαδή ως γνώμονα το απόλυτο συμφέρον της εργατικής τάξης και του λαού, τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο) θα ευαισθητοποιούν όλο και περισσότερο και θα συμπαρασύρουν όλο και μεγαλύτερα τμήματα του λαού, συμβάλλοντας στη δημιουργία και την καλλιέργεια  της ταξικής του συνείδησης. Κάπως έτσι φτιάχνεται το εργατικό και το ευρύτερο λαϊκό κίνημα. Τόσο δύσκολα αλλά και τόσο απλά! Κάπως έτσι οι εργάτες της coca cola 3E βγήκαν νικητές μετά από 43 μέρες απεργίας και ανάγκασαν την εργοδοσία να πάρει πίσω όλα μα όλα όσα έβαζε. Κάπως έτσι συνεχίζουν οι απεργοί της Χαλυβουργίας στον Ασπρόπυργο κοντά 140 μέρες τώρα απεργία διαρκείας ξέροντας πως δεν έχουν να χάσουν τίποτα παρά μόνο τις αλυσίδες τους και είπαν σ΄ όλους εμάς ότι δεν κερδίζει όποιος έχει δίκιο αλλά αυτός που παλεύει γι΄ αυτό. 

Ψήφισμα συμπαράστασης στους διωκόμενους της Χαλκίδας κατά τις διαμαρτυρίες στη γιορτή των Φώτων

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε. «Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ»
1ου, 3ου, 4ου, 5ου
Γραφείων Π.Ε. Α΄ Αθήνας
Κόρακα και Παπαναστασίου
Τηλέφωνο - Φαξ: 2108319372    
 e-mail:
sylaristo@gmail.com
 
                                                                                                                                       Αθήνα, 26-3-2012
Προς: Τα μέλη του Συλλόγου, ΔΟΕ, Συλλόγους Εκπ/κών  Π.Ε.,  Αιρετούς Α΄ ΠΥΣΠΕ Αθήνας, Αιρετούς ΑΠΥΣΠΕ Αττικής, αιρετούς ΚΥΣΠΕ, Α’ ΑΠΥΣΠΕ, γραφεία, συμβούλους σχολικής και προσχολικής αγωγής
ΘΕΜΑ: Ψήφισμα συμπαράστασης στους διωκόμενους της Χαλκίδας
  Στην  Πόλη της Χαλκίδας, στην γιορτή των Φώτων και του αγιασμού των Υδάτων, η παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια και του Υπουργού Εσωτερικών κ. Τάσου Γιαννίτση, προκάλεσε την έντονη διαμαρτυρία και αποδοκιμασία από την πλειοψηφία των παρευρισκόμενων Πολιτών, με κυρίαρχο σύνθημα «Λαέ πεινάς γιατί τους προσκυνάς».

     Η αστυνομία στοχοποίησε πέντε από τους διαμαρτυρόμενους πολίτες, δύο από τους οποίους είναι εκπαιδευτικοί, και αφού τους απομόνωσε, τους προσήγαγε βίαια στο αστυνομικό τμήμα Χαλκίδας με την κατηγορία της «προσβολής του προσώπου του Προέδρου της Δημοκρατίας», θέλοντας έτσι να παραδειγματίσει και να τρομοκρατήσει το διαμαρτυρόμενο πλήθος και να ποινικοποιήσει κάθε επιθυμία κινητοποίησης, κριτικής και αμφισβήτησης. Είναι φανερό πως ο στόχος τους είναι η απαγόρευση οποιασδήποτε μορφής διαμαρτυρίας και αντίστασης.

     Σ’αυτά τα πλαίσια οι προσαχθέντες  παραπέμπονται σε δίκη με την «διαδικασία του κατεπείγοντος» την Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012 ενώπιον του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Χαλκίδας.  
 Ο σύλλογός μας, συμπαραστέκεται στους δικαζόμενους  συναδέλφους και συμπολίτες μας.
Η ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ



Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012

Κείμενο των απολυμένων εργαζομένων των ζαχαροπλαστείων Ble, Θεσ/νικη

 αναδημοσιευση απο σωματείο σερβιτόρων μαγείρων

Απ’ έξω Ble κι από μέσα “Μαύρο”

Απ’ έξω Ble κι από μέσα “Μαύρο”


Είμαστε και εμείς όπως όλοι. Δουλεύουμε για να ζήσουμε. Κάποιοι όμως αποφάσισαν ότι πρέπει να εξαθλιωθούμε για να πλουτίσουν αυτοί. Ζούμε σε καθεστώς τρομοκρατίας από τον περσινό ΜΑΙΟ. Όταν μας ανακοινώθηκε πως ο εργοδότης μας θα ανοίξει τον κολοσσό της Αγ. Σοφίας. Χωρίς ρεπό επί μήνες, με ατέλειωτες υπερωρίες υπέρ της επιχείρησης η οποία ζητούσε όλο και περισσότερα από μας… και φυσικά απλήρωτοι. Με χαρτζηλίκι 300€ το μήνα, αναγκάζοντάς μας να πουλήσουμε εκτός από υλικά και την αξιοπρέπειά μας, περνούσαν οι μήνες. Εξυπηρετώντας τους πελάτες μας πάντα με ευγένεια και χαμόγελο χωρίς να  αντιληφθούν το παραμικρό.
Αλλά η κοροϊδία και ο εμπαιγμός έφτασε στο τέρμα. Τον Φλεβάρη που το προσωπικό πια δεν είχε άλλες αντοχές, άρχισε να ζητάει εξηγήσεις. Η απάντηση ήταν “Δεν έχω. Κάντε ό,τι θέλετε”. Μας εξανάγκασε σε εικονικές απολύσεις χωρίς αποζημιώσεις και σε όσους από φόβο για το αύριο μείνανε, το ευχαριστώ ήταν να τους κάνει ιδιωτικά συμφωνητικά με μείωση του 50% του μισθού τους.
Και για τα δεδουλευμένα μας;; Όποτε έχει, και αν, θα μας δίνει κάτι…
Από δω και πέρα, κάθε ανοχή είναι συνενοχή. Αν πιστεύει ότι μπορεί να προσβάλλει τόσο βάναυσα τη νοημοσύνη τη δική μας και των πελατών μας είναι γελασμένος. Δεν μπορείς σε έναν κάβουρα να του μάθεις να περπατάει ευθεία. Απλά του κλείνεις το δρόμο. Επιλέγουμε εμείς το δρόμο και όχι αυτοί. Είμαστε σίγουροι πως με τη βοήθεια όλων σας το δίκαιο που προσωρινά νικήθηκε, είναι πιο ισχυρό από το άδικο που έχει θριαμβεύσει. Το μόνο που νικά το βάρος της ζωής μας είναι η ελαφριά συνείδηση.
Δε θα μας φιμώσουν γιατί δε θα τους αφήσουμε. Ζητάμε τον ιδρώτα μας. Τα υπόλοιπα χάρισμά του.
με εκτίμηση, οι απλήρωτοι εργαζόμενοι του “Ble”



ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ 25Η ΜΑΡΤΗ

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΠΑΜΕ ΤΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Συνεχίζουμε πιο μαζικά, πιο αποφασιστικά ενάντια στην κοινωνική βαρβαρότητα.
Την ώρα που τα απανωτά μνημόνια έχουν φτάσει το λαό και τη νεολαία στα όρια της εξαθλίωσης, η τρομοκρατία φαντάζει η μόνη διέξοδος για ένα σύστημα που δε διαθέτει άλλα ανθρώπινα προσωπεία. Ήδη εδώ και μέρες προσπαθούσαν διακαώς να στήσουν σκηνικό τρόμου σε ολόκληρη τη χώρα, χρησιμοποιώντας άψογα τα ΜΜΕ και την ακροδεξιά “υστερία”. Γνωρίζουν ότι έχουν απέναντί τους το σύνολο του εργαζόμενου λαού, των άνεργων και της νεολαίας. Γι αυτό προσπαθούν να προστατευτούν με κάγκελα, κλούβες και καταστολή.
Το ίδιο έργο είδαμε και στη πόλη μας. Το αστυνομοκρατούμενο κέντρο της πόλης, οι στημένες κάθετα κλούβες σε κεντρικό δρόμο, οι δεκάδες ασφαλίτες/ΜΑΤ που βρίσκονταν σε κάθε γωνία του δρόμου, η περίφραξη της πλατείας Ελευθερίας, δύο επιθέσεις στο μπλοκ της Πρωτοβουλίας Αντίστασης για να μην πλησιάσει στον κόσμο (που απέτυχαν) και η επί τις ουσίας απαγόρευση οποιασδήποτε διαδήλωσης, δείχνουν με το πιο ξεκάθαρο τρόπο το σκοπό τους. Θέλουν να πνίξουν την όποια φωνή αντιστέκεται.
Σε όλα αυτά τους απαντάμε:
•    Δε τρομοκρατούμαστε. Ξέρουμε πως η μόνη ελπίδα που μας έχει απομείνει βρίσκεται στους δρόμους. Ξέρουμε πως δε θα σταματήσουν αν δε τους σταματήσουμε εμείς. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, σαν Πρωτοβουλία Αντίστασης καλέσαμε ανοιχτά και μαζικά το λαό της πόλης σε συγκέντρωση και πορεία. Κόντρα στο κλίμα της απαγόρευσης και της τρομοκρατίας. Για να δώσουμε λαϊκό, αγωνιστικό χαρακτήρα στην 25η Μάρτη, τέτοιον που της πρέπει πραγματικά. Για να δώσουμε συνέχεια στους αγώνες μας.
•    Είμαστε βέβαιοι, πως τα μέτρα (αστυνομοκρατία) που πάρθηκαν καθόλου έκτακτα (όπως ανακοίνωσαν) δεν θα είναι. Απεναντίας, όσο η επίθεση βαθαίνει, τόσο πιο μόνιμο χαρακτήρα θα έχουν.
•    Συνεχίζουμε. Μόνο μέσα από το μαζικό, ανυποχώρητο και με διάρκεια αγώνα σε κάθε χώρο εργασίας, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε σχολείο και σχολή, μέσα από κάθε μάχη στους δρόμους μπορούμε να νικήσουμε.  ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!!

Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΠΑΜΕ ΤΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ / VIDEO & ΦΩΤΟ απο 25η Μάρτη


















25η Μάρτη

 ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ

Και σήμερα στην Ξάνθη πραγματοποιήθηκε μαζική συγκέντρωση με δυναμικό και αποφασιστικό τρόπο για να δειξουμε την αντίθεση μας για το μέλλον το οποίο μας ετοιμάζουν.

Η αστυνομια ειχε συγκεκριμένες εντολές, οπως μας γνωστοποίησε ανώτερο στέλεχός της! Να μη πλησιάσουμε τον κόσμο! Ο κόσμος όμως είμαστε όλοι εμείς που αγωνιούμε, αγωνιζόμαστε, βλέπουμε να μας καταπατούν κάθε δικάιωμα, στη ζωή, την εργασία, τη παιδεία ,την υγεία και φυσικά στην ελευθερία.
Αστυνομοκρατούμενη παρέλαση, με την πλατεία Ελευθερίας ανελεύθερη! Παρέλαση που οι επίσημοι φοβόνταν να παρακολουθήσουν γιατί ήξεραν τι άποψη έχει ο λαός γι αυτούς! Παρέλαση με τις δυνάμεις καταστολής πλήρως εξοπλισμένες  να επιτίθενται σε συγκεντρωμένους προς υπεράσπιση  του πολιτικού συστήματος!

Οι διαδηλωτές δεν υποχώρησαν!Με πορεία προχωρήσαμε και συγκεντρωθήκαμε στην Τσιμισκη και 28ης Οκτωβρίου, με πανο συνθήματα παρόλο που οι δυνάμεις καταστολής ήταν μπροστά μας και επιχείρησαν ξανά να μας επιτεθούν!

 Ωστόσο ,η αποφασιστικότητα όλων μας δεν επέτρεψε να μας αφαιρέσουν το δικαίωμα της διαμαρτυρίας και της παρουσίας μας στο δρόμο!Με το πέρας της παρέλασης πραγματοποιήθηκε μαζική πορεία, κόντρα στην πολιτική τους, την αναξιοπρέπειά τους και τον φασισμό τους!

Ραντεβού στους δρόμους!

και video

video2


Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

25η Μάρτη !ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Τα μέτρα τους μας έχουν ήδη παραλύσει.  Δεν αντέχουμε άλλο και μας έχει γίνει πλέον βίωμα. Η συνέχεια αναμένεται πιο βάρβαρη από ποτέ. Οι ξένοι και οι ντόπιοι αφεντάδες (ΔΝΤ, ΕΕ, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ κλπ), μας υπόσχονται νέα “αναβαπτισμένα” (καθώς έρχονται και εκλογές) μέτρα εξαθλίωσης του λαού και της νεολαίας.

Η αντίσταση στις πολιτικές της πείνας και της φτώχιας είναι μονόδρομος. Η 25η Μαρτίου πρέπει να αποτελέσει μια μέρα μαζικής λαϊκής διαμαρτυρίας. Να δείξουμε με δυναμικό και αποφασιστικό τρόπο την αντίθεση μας με το μέλλον το οποίο μας ετοιμάζουν. Να συμβάλουμε συγκρότηση  κινήματος αντίστασης και ανατροπής της βαρβαρότητας.

Ξέρουν ότι είμαστε χιλιάδες και έχουμε το δίκιο με το μέρος μας. Ξέρουν ότι ο μόνος που μπορεί να σταματήσει τα σχέδια τους είναι ο λαός και η νεολαία, μέσα από τους αγώνες τους. Για αυτούς ακριβώς τους λόγους μας φοβούνται. Για αυτό κάθε φορά που ο λαός βγαίνει στους δρόμους, ξαμολάν τους σιδερόφρακτους προστάτες της αστικής νομιμότητας. Ξεκινούν με τη δημιουργία κλίματος τρόμου (κυρίως μέσω ΜΜΕ), ώστε να συγκρατήσουν τον κόσμο σπίτι του. Στη συνέχεια η πραγματική τρομοκρατία. Τόνους χημικών, γλοπιές, συλλήψεις για όσους δεν συνετίζονται. Τέτοιο κλίμα προσπαθούν να χτίσουν για την 25η Μαρτίου.

Δε τρομοκρατούμαστε. Γιατί η μόνη μας ελπίδα βρίσκεται στους δρόμους, στους αγώνες κόντρα στις πολιτικές της εξαθλίωσης. Γιατί δε θα σταματήσουν αν δε τους σταματήσουμε εμείς. Μόνο μέσα από το μαζικό, ανυποχώρητο και με διάρκεια αγώνα, σε κάθε χώρο εργασίας σε κάθε γειτονιά, σε κάθε σχολείο και σχολή μπορούμε να νικήσουμε.

ΑΝΑΤΡΕΠΟΥΜΕ ΠΑΛΙΑ ΚΑΙ ΝΕΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ
ΕΞΩ Η ΤΡΟΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗ ΧΩΡΑ

ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΥΡΙΑΚΗ 25/3 ΣΤΙΣ 11πμ ΣΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟ (Νομαρχία)

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

 της Πρωτοβουλίας Αντίστασης Ξάνθης Για την ανοιχτή σύσκεψη σωματείων - εργαζομένων – ανέργων

Έγινε την Παρασκευή 16-03-2012 η ανοιχτή σύσκεψη σωματείων - εργαζομένων – ανέργων που είχε καλέσει η Πρωτοβουλία Αντίστασης Ξάνθης.

Στη σύσκεψη συμμετείχαν σωματεία και εργαζόμενοι από εργοστάσια και επιχειρήσεις που βρίσκονται μπροστά στην απειλή του κλεισίματος ή της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων, από φορείς του δημοσίου που καταργούνται, από την εκπαίδευση την υγεία και άλλους τομείς του δημόσιου τομέα καθώς και νέοι άνεργοι ή ελαστικά απασχολούμενοι.
Κοινή ήταν η εκτίμηση ότι η τρόικα, η κυβέρνηση και η εργοδοσία δεν πρόκειται να σταματήσουν από μόνοι τους να προωθούν μέτρα που οδηγούν σε ανεργία, φτώχια και εξαθλίωση την πλειοψηφία του εργαζόμενου λαού. Η μόνη απάντηση σ’ αυτήν την πολιτική, η μόνη διέξοδος για τους εργαζόμενους και τη νεολαία είναι να αντιτάξουν τον συντονισμένο, παρατεταμένο, μαζικό και με ταξικό προσανατολισμό αγώνα τους.

Αιχμές πάλης για το άμεσο επόμενο διάστημα προσδιορίστηκαν οι απολύσεις, το κλείσιμο επιχειρήσεων και η ανεργία, καθώς και η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και μισθών στον ιδιωτικό τομέα.
Προς αυτή την κατεύθυνση εκτιμήθηκε ότι είναι αναγκαία η ενίσχυση και διεύρυνση των εστιών αντίστασης, των πρωτοβουλιών και επιτροπών αγώνα σε εργασιακούς χώρους καθώς και η ανασυγκρότηση των σωματείων σε ταξική κατεύθυνση.
Ακόμη, με δοσμένη την συμβιβαστική και απεργοσπαστική στάση των εργατοπατέρων που έχουν στρογγυλοκαθίσει σε ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες, αναδείχθηκε η αναγκαιότητα να προωθηθεί ο συντονισμός και η αλληλεγγύη σωματείων, επιτροπών και εργαζομένων κατά περιοχές και πόλεις, έτσι ώστε να ενισχύονται οι αγώνες, να αποκτούν μαζικότερα και συνολικότερα χαρακτηριστικά και να ισχυροποιούνται οι εργαζόμενοι απέναντι στην επίθεση του συστήματος και την ασυδοσία της εργοδοσίας.
Σαν συμβολή στις παραπάνω αναγκαιότητες όσοι συμμετείχαν στη σύσκεψη της 16ης Μάρτη αποφάσισαν κατ’ αρχή να αναπτύξουν ένα δίκτυο συντονισμού και αλληλεγγύης και να κινηθούν το επόμενο διάστημα για τη διεύρυνσή του.
Αποφάσισαν επίσης να συμμετέχουν συλλογικά στη συγκέντρωση που διοργανώνει η ΕΛΜΕ στις 23 Μάρτη.
Η ακριβής ημερομηνία της νέας σύσκεψης που θα πραγματοποιηθεί στα τέλη του μήνα, θα προσδιοριστεί ύστερα από συνεννόηση σωματείων και εργαζομένων.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΞΑΝΘΗΣ

Σάββατο 17 Μαρτίου 2012

πρωτοτυπο καλεσμα σε γενικη απεργια-Πορτογαλια

ΦΑΚΕΛΟΣ "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ"

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ JUNGLE-REPORT

Μια εξαιρετικη μελέτη για τους νοσταλγούς του Χίτλερ,  τη ναζιστικη οργάνωση  Χρυσή Αυγή.

Στο άρθρο αυτό όμως, γίνεται μια εκτενής παρουσίαση παλαιών ντοκουμέντων που αφορούν τη ναζιστική αυτή οργάνωση.
Πρόκειται για μια μεγάλη έρευνα, με ντοκουμέντα που ξεκινούν χρονολογικά από το 1982 και φτάνουν μέχρι το πρόσφατο παρόν.
Τα περισσότερα από αυτά είναι γνωστά μόνο στο παλιό κοινό της Χρυσής Αυγής, δηλαδή στα πολύ λίγα άτομα που είχαν προμηθευτεί τα περιοδικά και τις εφημερίδες της, όταν είχαν εκδοθεί προ τριακονταετίας.
Με λίγα λόγια, πρόκειται για αρχειακό υλικό που δεν έχει βγει στο φως του διαδικτύου και που βοηθάει να κατανοηθεί ποιό ακριβώς είναι το ιδεολογικό και θρησκευτικό υπόβαθρο της οργάνωσης αυτής.

Στα επίμαχα αποσπάσματα των άρθρων που δημοσιεύουμε, για να μην υπάρχουν υπόνοιες ότι αλλοιώνουμε το νόημα, λόγω αποσπασματικής παρουσίασης κ.λπ., από κάτω ακριβώς θα παρατίθεται ένας σύνδεσμος που θα οδηγεί σε ολόκληρο το (σαρωμένο) άρθρο ή σελίδα, ώστε να μπορεί να ελεγχθεί η εγκυρότητα των όσων παρουσιάζουμε...


η συνέχεια ΕΔΩ.

Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ

Η επίθεση συνεχίζεται: 
Η ψήφιση του νέου μνημονίου έρχεται να τσακίσει και τα τελευταία  δικαιώματα  και κατακτήσεις  του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας  που έμειναν όρθια από τα προηγούμενα πακέτα μέτρων του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου.  Η μείωση του κατώτατου μισθού στα 586 ευρώ μεικτά, οι χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο, το χτύπημα του επιδόματος ανεργίας, των συντάξεων και συλλογικών συμβάσεων, θέτουν το ζήτημα της επιβίωσης για το λαό σε νέα βάση.
Στη πόλη μας, το ξεπούλημα ή κλείσιμο  της μεγάλης πλειοψηφίας των  εργοστασίων, η αλλαγή των εργασιακών σχέσεων σε όσα από αυτά έχουν απομείνει, η τεράστια ανεργία, η απλήρωτη εργασία, οι εκατοντάδες απολύσεις, το κλείσιμο του ΙΓΜΕ, της εργατικής εστίας, της εργατικής κατοικίας, η αλλαγή εργασιακών σχέσεων στο Καζίνο Ξάνθης και στη ΡΟΔΟΠΗ, η πώληση της ΣΕΚΑΠ, το κλείσιμο της ΔΙΑΝΑ,αλλά και οι εργασιακές συνθήκες στο σύνολο των μικρών επιχειρήσεων,   δημιουργούν εκρηκτικό κλίμα.
Ας υπολογίσουμε στο μέτρημα και την προσπάθεια δημιουργίας ΕΟΖ (Ειδικής Οικονομικής Ζώνης) στη περιοχή μας (ΒΙΠΕ Ξάνθης). Τι σημαίνει ΕΟΖ; Σιδερόφρακτες οικονομικές ζώνες της απόλυτης εκμετάλλευσης για όσους δουλεύουν, ενώ ο απόλυτος παράδεισος για τους ξένους και ντόπιους κεφαλαιοκράτες. Μια νέου τύπου (αλλά καθόλου καινούρια) αποικιακή σύμβαση, στις οποίες προσφέρεται  γη και ύδωρ  στο κεφάλαιο. Θα μετατρέψουν τον τόπο μας σε ένα απέραντο σκλαβοπάζαρο εργασιακών συνθηκών από άλλη εποχή.

Ο αγώνας πρέπει να ενταθεί. Βλέποντας  την κατάσταση να τρέχει όλο και πιο γρήγορα προς τον εργασιακό μεσαίωνα, τις συνδικαλιστικές ηγεσίες (ΓΣΕΕ,ΑΔΕΔΥ, ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ) να κοιτούν αδιάφορα τους εργαζόμενους να χάνουν το ένα μετά το άλλο δικαιώματα δεκαετιών, τις ηγεσίες των εργοδοτικών – κυβερνητικών σωματείων να ξεπουλάν ακόμη και τις σκέψεις για μάχες ενάντια στην εργοδοσία, πιστεύουμε ότι η μόνη απάντηση, η μόνη διέξοδος  βρίσκεται στους δρόμους και στους αγώνες.
Να αναλάβουμε εμείς οι ίδιοι οι πολίτες την υπόθεση του αγώνα στα χέρια μας. Γιατί  δεν  πρέπει να μείνει  κανένας μόνος απέναντι στην επίθεση τους. Κανένας μόνος απέναντι στην απόλυση, την εργοδοτική τρομοκρατία, την μείωση των μισθών. Κανένας άνεργος μόνος απέναντι στην εξαθλίωση και την περιθωριοποίηση. 
Η Πρωτοβουλία Αντίστασης Ξάνθης καλεί όλους τους εργαζόμενους της πόλης, στο ιδιωτικό ή το δημόσιο τομέα και τους άνεργους, σε μια ευρεία ανοιχτή σύσκεψη για να συντονίσουμε τις αντιστάσεις μας απέναντι στην επίθεση. Να κουβεντιάσουμε τα προβλήματα, τους προβληματισμούς,  την αναγκαιότητα τ συλλογικού αγώνα.
Πιο οργανωμένα, πιο αποφασιστικά γιατί τίποτα δε χαρίζεται, όλα κατακτιούνται. Γιατί δε θα σταματήσουν αν δε τους σταματήσουμε.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΣΗ 16/3 ΣΤΙΣ 7μμ ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ

Κυριακή 4 Μαρτίου 2012

ο "ανθρωπάκος" του 2012

του Μενέλαου Βούλγαρη 
 
Το 1948 ο Βίλχελμ Ραιχ έγραψε το περίφημο βιβλίο <<Άκου ανθρωπάκο>>.
 
Στο βιβλίο του αυτό μιλούσε για τον μέσο ανθρωπάκο που τα περιμένει όλα έτοιμα, που αναθέτει σε άλλους να αποφασίζουν για αυτόν, που βολεύεται με κάθε ευκαιρία εις βάρος των συνανθρώπων του, που είναι ένας μικρός άνθρωπος, ένας ανθρωπάκος.
 
Σήμερα στην Ελλάδα του 2012 βρίσκουμε τον ίδιο ανθρωπάκο μόνο που τώρα έχει υποστηρικτές και καθοδηγητές. Ο έλληνας ανθρωπάκος του 2012 δεν είναι αυτός που έχει βολευτεί, που έχει ψηφίσει ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ, αυτός που είναι στο δημόσιο με μέσο ή αυτός που παρόλο την κρίση ο μισθός του έμεινε ανέπαφος.
Ο ανθρωπάκος δεν είναι το κομματόσκυλο και ο διεφθαρμένος εφοριακός. Ο ανθρωπάκος είναι ο μέσος άνθρωπος που πλήγεται και βλέπει τη ζωή του να γυρίζει στο μηδέν και δεν κάνει τίποτα για αυτό. Ο ανθρωπάκος που μετά από 8 ώρες στην δουλεία με μισθό 500 ευρώ γυρνάει σπίτι και βλέπει τηλεόραση
και ειδήσεις.
Ο ανθρωπάκος αυτός λοιπόν κάθεται σπίτι του, βγαίνει που και που με τους φίλους του και μιλάει και λέει μεγάλα πράγματα. Λέει ότι δεν αντέχει άλλο. Λέει ότι τα πράγματα έχουν φτάσει στο απροχώρητο. Λέει ότι ο λαός πρέπει να βγει στους δρόμους και να ρίξει αυτή την κωλοκυβέρνηση. Λέει, λέει και όλο λέει.
 
Η αλήθεια είναι όμως ότι ο ανθρωπάκος φοβάται. Φοβάται να βγει στον δρόμο γιατί δε θέλει να φάει ξύλο. Περιμένει λοιπόν την ώρα που ο λαός θα είναι έτοιμος να ξεσηκωθεί, θα βγει στους δρόμους και τότε θα επιλέξει με κάθε μέσο να διεκδικήσει το δίκιο του. Φοβάται όμως ακόμα να βγει στο δρόμο γιατί είναι πολύ μικρός για να σηκώσει το βάρος του να βγει πρώτος.
 
Αλλά δεν είναι ο πρώτος. Η κατάσταση στη χώρα μας μπορεί τώρα να φτάνει στο απροχώρητο ,αλλά η κατάσταση έχει φτάσει εκεί σε πολλές οικογένειες. Η χώρα μπορεί τώρα να πτωχεύει αλλά υπάρχουν πολλές οικογένειες που εδώ και καιρό  έχουν πτωχεύσει, πολλοί άνθρωποι που έχουν μείνει άνεργοι, πολλά σπίτια που δεν έχουν να πληρώσουν λογαριασμούς, πολλοί γονείς που βλέπουν τα παιδιά τους να πεινάνε. Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι έχουν ήδη βγει στον δρόμο. Στην αρχή ειρηνικά και όταν είδαν ότι δεν πάει άλλο, όταν έφτασαν να έχουν να ανησυχούν και για τη γιαγιά, που της πετσοκόβουν τη σύνταξη, πέρα από τον εαυτό τους και τα παιδιά τους, τότε περάσανε στο επόμενο στάδιο.
 
Θα περίμενε κανείς ο ανθρωπάκος να έβρισκε έναυσμα από αυτό και να έβγαινε επιτέλους μαζί τους στους δρόμους να ρίξει αυτή την κυβέρνηση να καταδικάσει έμπρακτα αυτή την πολιτική πριν φτάσει και αυτός σε εκείνο το σημείο. Αλλά πουθενά ο ανθρωπάκος. Ο ανθρωπάκος είναι σπίτι του και βλέπει τηλεόραση. Και θα μου πεις μα αυτός εντάξει φοβόταν να κατέβει πρώτος αλλά τώρα είναι και άλλοι όπως ήλπιζε, γιατί δεν είναι στο δρόμο να παλεύει.
 
Γιατί ο ανθρωπάκος εθελοτυφλεί. Δε βλέπει ανθρώπους, βλέπει κάφρους και μπάχαλους. Δε βλέπει ανέργους οικογενειάρχες που δεν έχουν να ταΐσουν τα παιδιά τους, δε βλέπει φοιτητές απελπισμένους χωρίς μέλλον, βλέπει παρακρατικούς μηχανισμούς.
 
Και μέσα σε όλα αυτά τα κανάλια είναι εκεί για  τον ανθρωπάκο. Θα παρουσιάσουν τον μπάχαλο που έκαψε το αττικόν ως τον πλιατσικολόγο παρακρατικό κάφρο, όχι ως τον απελπισμένο πολίτη. Το αττικόν θα γίνει θέμα στις ειδήσεις, πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες επισκιάζοντας τον βασικό μισθό στα 450 ευρώ, την κατάργηση των εργατικών κατακτήσεων, και το νέο απάνθρωπο χαράτσι που επέβαλε η κυβέρνηση. Μα κάηκε το αττικόν... Και ο ανθρωπάκος έχει να λέει τώρα για τους απολίτιστους που κάψανε το ιστορικό αυτό κτήριο.
 
Και άντε τα κανάλια ελέγχονται από τις κυβερνήσεις και τους προύχοντες και έχουν λόγο να τα λένε αυτά. Ο ανθρωπάκος γιατί τα πιστεύει; Αφού προχτές είδε τον διπλανό του να μετακομίζει την οικογένεια σε δυάρι γιατί δεν υπάρχουν λεφτά. Εχτές του είπε το παιδί του για τον Κωστάκι στο σχολείο που είναι νηστικός 3 μέρες. Σήμερα του ήρθε το νέο χαράτσι το οποίο όλως παραδόξως αυξήθηκε ενώ ο μισθός του μειώθηκε. Γιατί; Γιατί έτσι ο ανθρωπάκος μπορεί να μείνει λίγο ακόμα σπίτι. Γιατί αν δει την αλήθεια και έχει λίγο τσίπα πάνω του πρέπει να βγει με τη πέτρα στο χέρι και να παλέψει για τους συνανθρώπους του, να παλέψει γιατί σε λίγο και αυτός εκεί θα είναι. Δε θα βγει βέβαια μαζί με τους παρακρατικούς και τους προβοκάτορες.
 
Ποιός θα έβγαινε;
 
ΑΛΛΑ ΟΧΙ. Ο Ανθρωπάκος εθελοτυφλεί γιατί αυτό ξέρει να κάνει. Γιατί μια ζωή έχει μάθει να βάζει άλλους να παίρνουν αποφάσεις για αυτόν άλλους να δρουν για αυτόν. Από το σπίτι του που οι γονείς του που του έλεγαν πάντα τι να κάνει, από το πανεπιστήμιο που επαναστάτησε σύμφωνα με την καθοδήγηση της κνε και σε όλη του τη ζωή που εξέλεγε ανθρώπους σε κάθε βαθμίδα για να παίρνουν αποφάσεις και να του λένε τι να κάνει, ή ακόμα καλύτερα να δρουν για αυτόν. Η αλήθεια είναι λοιπόν ότι ο ανθρωπάκος δε φοβάται τον αστυνόμο που θα βρει απέναντί του αν πάρει την κατάσταση στα χέρια του, δε φοβάται τα δικαστήρια αν συλληφθεί. Φοβάται την ίδια την ιδέα του να δράσει.
 
Φοβάται, γιατί δε ξέρει να το κάνει. Περιμένει λοιπόν να αναθέσει την επανάσταση σε κάποιον, ή ακόμα καλύτερα να βγουν οι υπόλοιποι να κάνουν ότι είναι να κάνουν και αυτός απλά να απολαύσει το αποτέλεσμα πάντα φοβισμένος και μικρός στο σπίτι του.
 
ΦΟΒΑΤΑΙ ΓΙΑΤΙ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΑΥΤΟΣ.
 
Όχι ανθρωπάκο δε θα σε στηρίξω όσο και αν το θες
Όχι ανθρωπάκο δε θα σε δικαιολογήσω όσο και αν το χρειάζεσαι
Γιατί όταν σε χρειάστηκα εγώ, εσύ ήσουν φοβισμένος στο σπίτι σου με τη τηλεόραση σου αγκαλιά και με έβριζες που έκαιγα την Αθήνα.
 
 

Πέμπτη 1 Μαρτίου 2012

ΑΦΙΣΑ


Στον εργασιακό μεσαίωνα της Μέρκελ.

 αμαδημοσιευση απο ΛΕΣΧΗ

 Συγκλονιστική επιστολή έλληνα εργαζόμενου      To Tvxs.gr δημοσιεύει μια συγκλονιστική επιστολή που έστειλε στον  καθηγητή του Χριστόφορο Βερναρδάκη, ένας παλιός φοιτητής του, που σήμερα, μετά τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Εσσεξ στη Μεγ. Βρετανία, εργάζεται  σε εργοστάσιο της Γερμανίας. Ιδού η …ανταπόκριση του…

 Γεια σου Δάσκαλε,  Με αφορμή την ιστορική εμφάνιση σου στο φύλλο των εργαζομένων της Ελευθεροτυπίας, πήρα το θάρρος να σου στείλω αυτό το mail, εκφράζοντας κάποιους προβληματισμούς σε συνδυασμό με μια παράθεση απόψεων και συμπερασμάτων απο τη γερμανική κοινωνία, όπου βρίσκομαι και εργάζομαι. Πράγματι, η απουσία μου (φυσική και μόνο) απο την εξελισσόμενη ελληνική κοινωνία με λυπεί βαθύτατα και ιδιαίτερα η απουσία μου απο τους δρόμους, όπου κατά τη γνώμη μου δίνεται μια τεράστια μάχη πρωτίστως συνειδησιακή (προσπάθεια ριζοσπαστικοποίησης της κοινωνίας) και δευτερευόντως πολιτική, αλλά οι εξελίξεις στη γερμανική κοινωνία είναι επίσης μεγάλες και θα επεκταθώ σε αυτό στη συνέχεια.  Δεν ξέρω αν γνωρίζεις, αλλά δουλεύω σε ένα εργοστάσιο (ως ανειδίκευτος εργάτης) στο Dachau, με ελαστικό ωράριο και συνθήκες σχεδόν τραγικές. 8,5 ώρες την ημέρα, απο τις οποίες πληρωνόμαστε τις 8 και τη Παρασκευή 6 ώρες.


Πολλοί εργάζονται για 400ευρώ και ή τα υπόλοιπα τα παίρνουν μαύρα ή απλά εργάζονται 30 ώρες το μήνα. Πολλοί εξ αυτών είναι και Γερμανοί, άλλοι έχουν βρει αυτήν την εργασία απο Zeitfirma (είναι εταιρίες ενοικίασης εργαζομένων όπου αν για παράδειγμα δουλεύουν με 10ευρώ την ώρα τα 2 απ’ αυτά τα παίρνει η εταιρία).  Με λίγα λόγια δεν υπάρχει καν συλλογική σύμβαση εργασίας παρά μόνο προσωπικά συμβόλαια. Όταν αναρωτήθηκα πως γίνεται τόσα χρόνια να έχουν παγώσει τους μισθούς και να έχουν ελαστικοποιήσει τόσο την αγορά εργασίας σε μια συζήτηση με Γερμανό εργάτη μου είπε ότι έφταιγε η ανεργία και τα ξεπουλημένα συνδικάτα. Το αστείο είναι πως μας έχουν παραδώσει και μια λίστα απο πράγματα που απαγορεύεται να κάνουμε (όπως να μη βάζουμε το χέρι μας σε κινούμενη μηχανή) αλλά ουσιαστικά απαιτούν να κάνουμε, έχοντας υπογράψει πρώτα πως απαγορεύεται και σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος η εταιρία δεν φέρει καμιά ευθύνη.  Παλαιότερα, συνάδελφοι που δουλεύουν χρόνια εκεί (άνω των 20) μου είπαν πως αυτή η δουλειά που κάνουμε τώρα  είναι (Akkord Arbeit) και πληρώνεται με 75% παραπάνω, αλλά όλα αυτά έχουν καταργηθεί, επίσης οι υπερωρίες πληρώνονται όταν συμπληρώσεις άνω των 50 ωρών (με 38 ώρες τη βδομάδα σταθερή εργασία).Πρώτη φορά εκλέχτηκε απο το τμήμα παραγωγής ο επικεφαλής του συνδικάτου και γίνονται τεράστιες διαπραγματεύσεις να ανακτήσουμε δικαιώματα που είχαμε πριν. Προσπαθώ να συμμετέχω όσο πιο πολύ μπορώ και προς τιμήν τους λαμβάνουν υπόψιν τους μερικές μου επισημάνσεις.  Τώρα απο πρώτη του Ιανουαρίου δεν χρειάζεται την Παρασκευή να δουλεύουμε 2 ώρες επιπλέον χωρίς πληρωμή (!!!!) και για πρώτη φορά πήραμε αύξηση 3%, αλλά είναι πολύ δύσκολο να πιέσουμε εντονότερα γιατί η εθνική ανομοιογένεια του εργατικού δυναμικού είναι τεράστια και οι φόβοι μεγάλοι. Επικεφαλής είναι Γερμανός ( απο τους λίγους με κοινωνική συνείδηση και τα άλλα μέλη απο Γκαμπια, Σρι Λανκα και Τουρκια). Ο εργοδότης απειλεί συνέχεια με μετακόμιση στην Τσεχία αφήνοντας μας άνεργους ή μας ενημερώνει πως «μπαίνει μέσα», ενώ η υπεραξία είναι απίστευτα μεγάλη. Την έχω υπολογίσει κουτσουρεμένα και είναι η εξής: σε 8 ώρες δουλειά, οι 6 πάνε στον εργοδότη, η 0,5 στο κράτος και η 1,5 την καρπώνεται ο εργάτης (με τα δικά του στοιχεία κέρδους)…  Αναρωτήθηκα γιατί συμβαίνει αυτό σε μια κοινωνία ευημερούσα. Γνωρίζοντας τα προβλήματα ένωσης της Γερμανίας και τη χρόνια ανεργία (άνω του 9% για χρόνια) δεν δικαιολογούσαν τέτοιες εργασιακές σχέσεις και μάλιστα σε ένα κράτος του Βιλλυ Μπραντ που ήταν πράγματι κοινωνικό. Έτσι άρχισα να συζητώ με Γερμανούς γι’ αυτήν την ηττοπάθεια του εργατικού κινήματος.  Ανακάλυψα ότι υπάρχει μια τρομερή απάθεια ανάμεσα στους εργαζόμενους (κυρίως μεσαίας τάξης) και το απέδωσα στην ελλιπή ενημέρωση άλλα και στη στροφή του SPD τελευταία χρόνια.  Δυστυχώς ανακαλύπτω πως ανάμεσα στους Γερμανούς αναπτύσσεται έντονα μια εθνική ανάταση που υπερκαλύπτει την κοινωνική συνείδηση. Η χρόνια προπαγάνδα της Bild, η οποία είναι η πρώτη σε πωλήσεις εφημερίδα κυρίως επειδή είναι πιο φθηνή (!!!) έχει κάνει καλά τη δουλειά της. Η παιδεία επίσης των Γερμανών τείνει να δημιουργεί εργατικούς υπάκουους και αυταρχικούς πολίτες (wer nur den lieben langen Tag, ohne Plag, ohne Arbeit verplempert, wer das mag, der gehört nicht zu uns - όποιος σπαταλά την ωραία μέρα χωρίς μόχθο και χωρίς δουλειά και σε όποιον αρέσει αυτό το πράγμα, ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΜΑΣ) και (wer die pfennige nicht ehrt, ist des Talers auch nicht wert, το οποίο σημαίνειόποιος δεν τιμά τα cent, δεν είναι άξιος για λεφτά). Τα παραπάνω είναι παιδικά τραγούδια τα οποία μαθαίνονται στα παιδιά στο σχολείο.  Τις προάλλες είχε έρθει ένας καινούργιος απο το Θιβέτ στη δουλειά και προϊστάμενοι τον έπιασαν να κάνει λάθος. Η τιμωρία του; Να προσπαθεί να φτιάξει κάτι που είναι χαλασμένο και χρειάζεται μηχανικό. Το χειρότερο είναι πως αυτοί το ήξεραν και κάθονταν στη γωνιά και γελούσαν. Τι νόημα είχε όλο αυτό; Και έχω δει και ακούσει πολλά τέτοια περιστατικά, διαπιστώνοντας ότι οι Γερμανοί έχουν την έννοια της τιμωρίας μέσα τους.  Προφανώς δεν αναφέρομαι  στο σύνολο και σε απόλυτο βαθμό αλλά σε γενικές διαπιστώσεις νοοτροπίας. Ο διαρκής ύμνος της αποταμίευσης και η παντελής έλλειψη αισθητικής (κτίρια, ρούχα, διασκέδαση) καθιστούν μια κοινωνία βαρετή και μερικές φορές αποπνικτική, συγκριτικά με τη βρετανική και την ελληνική. Όποια διαφήμιση και να δω αναφέρεται σε φθήνια (billig) ή σε αποταμίευση (sparen) και αυτή είναι η φυλακή τους…

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2/3 στις 7 μ

ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2/3 στις 7 μμ ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ 

ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΟΖ (ελεύθερες οικονομικές ζώνες)


.........στο στεκι της Πρωτοβουλίας Αντίστασης (ΣΚΡΑ & ΚΛΕΜΑΝΣΩ γωνία)